Zeven years... uhh eight days... in Tibet...
Gelukkig was m'n Chinese Visum net op tijd goedgekeurd om het permit voor Tibet aan te vragen. Ook al is Tibet een provincie van China, toch
is het hier echt heel streng en willen ze zo min mogelijk met 'China' te maken hebben. Zo duurt het aanvragen van zo'n permit ook minimaal 15 werkdagen. Een individuele reis door Tibet mag/kan dus
ook niet, dus ik had een georganiseerde reis geboekt voor 8 dagen. Over de tourorganisatie niets meer dan lof! Alles was super geregeld!
Er wordt aangeraden om met de trein richting Tibet; Lhasa te reizen. Lhasa ligt namelijk op 3700m hoogte en dit is echt een heel verschil met
het overige China of Europa. Met de trein wen je langzaamaan al aan het hoogteverschil. Omdat mijn tibettour redelijk kortdag was, had ik toch besloten om te vliegen en dit is me prima
bevallen!
Vanuit Chengdu was het 2u vliegen en wat een uitzicht had ik al uit het vliegtuig over alle mooie besneeuwde bergtoppen. Grappig dat deze
airline ook weer de Chinese gymnastiek liet zien aan het eind van de vlucht. En jahoor... hele vliegtuig deed gewoon mee.
Op de luchthaven stond Kalsang, de driver compleet met naambordje op me te wachten. In een eerdere vlucht waren SQ, meisje uit Singapore en
Paul, jongen uit Duitsland aangekomen. Het wachten was nu nog op de volgende vlucht voor meer reizigers en toen richting Lhasa. Kalsang zei ons gelijk dat we veel water moesten drinken en rustig
aan moesten doen om zo de verschijnselen van de hoogteziekte te voorkomen. In de volgende vlucht kwam nog een Amerikaanse familie aan en een stel uit Frankrijk. Toen konden we richting Lhasa gaan
rijden. We waren nog geen kwartier onderweg of het eerste checkpoint kwamen we al tegen. Dit betekent; allemaal uit de bus met paspoort. Dan bij een kantoortje naar binnen en hier wordt je dan
gecheckt met het Tibetaanse Permit, dan weer de bus in.. Kalsang zei al gelijk dat we dit nog heel vaak gaan krijgen en hij had gelijk... Ik denk elke dag gemiddeld wel 4x...
In het eerste hotel zouden we gelijk 3 nachtjes slapen, omdat we veel bezienswaardigheden in en rond Lhasa zouden gaan zien. De organisatie
had geregeld dat ik een kamer zou delen met een andere meisje, dit bleek SQ te zijn. Erg gezellig!!
Die avond zijn we met z'n allen een hapje wezen eten en heerlijk vroeg het bedje in!
De volgende dagen hebben we een aantal bezienswaardigheden in Lhasa bezocht. Als eerst bezochten we het Potala Palace, dit is het
winterpaleis van de Dalai Lama. Pfff je merkt gelijk het hoogteverschil tijdens het beklimmen van alle trappen. Onze tourguide zei ook steeds; rustig aan, rustig aan! Door het zuurstoftekort ben je
supersnel buiten adem. De Dalai Lama is nu zelf veel op reis en woont hier dus niet meer... Hierna hebben we de Johkang Temple, de heiligste plek in Tibet, bezocht. Hier zagen we gelijk de enorme
hoeveelheid van pelgrims van uit heel Tibet. Ze komen allemaal om de tempel te bezoeken en te bidden. Dit doen ze midden op straat door met hun hele lichaam op de grond te gaan liggen. Verder lopen
ze allemaal kloksgewijs een rondje om te tempel. Je ziet ook veel pelgrims met een soort ronddraaiding lopen. Hierin draait een touwtje rondjes en er wordt dan bij elk rondje gebeden. Ook lopen ze
veel met kettingen in hun hand die ze dan kraal voor kraal vastpakken in één hand. Bij elke nieuwe kraal wordt ook weer een nieuw gebed gedaan.
Best bijzonder om die pelgrims zo te zien. Het geloof is hier in Tibet echt iets heel belangrijks, hele families komen vanuit heel Tibet om
de temple te bezoeken. We hebben in Lhasa ook nog twee kloosters bezocht en de debatten bijgewoond. De kloosters zijn over het algemeen allemaal hetzelfde ingericht met een grote keuken dichtbij de
Assembly Hall. In de Assembly hall worden de gebeden door alle monniken gedaan. Verder zijn er dan nog veel verschillende tempels binnen zo'n klooster met de beelden van future, present en the past
Buddha. Deze beelden zijn tot 35m hoog!!! Er zijn ook allemaal speciale ruimtes met foto's en beelden van de verschillende Lama's en de overleden Lama's zijn begraven in verschillende tempels en
kloosters. Deze gedenktempels zijn zo vol met goud en allerlei verschillende kleuren. Hoe belangrijker de Lama was geweest, hoe meer goud er gebruikt werd voor zijn grafstombe. Verder heb je nog
Buddha's voor geluk, vruchtbaarheid, gezondheid etc... en nee dat is nog niet alles, er zijn ook een soort van bibliotheken waar alle gebedsboeken bewaard worden en dan zijn er nog de
slaapvertrekken van de monnikken.
Je begrijp dat ik inmiddels na het 6e klooster wel genoeg had van al die Buddha's, tempels en Lama's..
Deze eerste 2 kloosters waren wel bijzonder om hun debatten. Debatten worden gehouden tussen alle monniken. Tijdens deze debatten wordt een
monnik gecheckt op zijn kennis. In het eerste klooster werden 2 monniken overhoord door ongeveer 10 andere monniken. De overige monniken zaten er als publiek omheen. Een van de 10 monniken stapt
elke keer naar voren en roept iets naar de andere 2 en dan wordt er heel hard 1x in de handen geklapt. (Hahaha Sas net zo hard als jij dit kunt...) Dit is het teken dat er antwoord gegeven mag
worden. Het ziet er heel intimiderend uit.. maar het hoort bij! Het publiek joelt af en toe bij een goed antwoord denk ik?!
In het 2e klooster was het één op één en dit maakte het heel rommelig. Deze jongens waren ook een stukje jonger. Het leek bij dit klooster
wel of ze gingen debatteren voor het publiek.. Er liep zelfs beveiliging rond.
Na de daagjes Lhasa zouden we van 3700m richting Shigatse 5200m vertrekken. Uit mn groep hoorde van iedereen dat ze pillen hadden voor
hoogteziekte, Dus ik heb toch ook maar wat gehaald.. Want we hadden toch een middagje vrij en geen stroom in het hotel... dus dan maar de stad in! Ik heb ook nog een soort van thermosfles gekocht,
dus heb nu elke dag verse thee bij mij :) Echt ideaal vooral met de kou en heet water krijg je echt overal gratis waar je maar bent. Helaas was na het eten en shoppen de stroom nog steeds niet
terug in het hotel, dus wat doe je dan? Juist ja! een drankje drinken tussen de locals! Wat hebben we gelachen! De Tibetanen zijn erg dankbaar dat je hun provincie komt bezoeken en zoveel moeite
ervoor hebt gedaan. Verder vinden ze het heel leuk om hun Engels te oefenen, dit gaat meestal erg moeizaam, maar zo krijg je wel hele grappig situaties!
Vandaag gingen we op pad met onze nieuwe gids Phurbu. Het was gelijk lachen met Phurbu. Hij introduceerden ons met de sky-toilet...ik denk
niet dat ik dit hoef uit te leggen :) Hier waren we erg blij mee! Deze is in vele gevallen namelijk veeeeeeeel schoner dan de toiletten aan de kant van de weg. Hier hebben we goed gebruik van
gemaakt onderweg naar gingen Shigatse, vooral met de gratis thee onderweg. Shigatse was ongeveer 300km rijden. Op z'n Tibetaans doe je hier dan zo'n 6 uur over. Onderweg hebben we nog een klooster
bezocht en reden we langs een hele mooi valley in Gyantse.
Shigatse is eigenlijk meer een soort van tussenstop op de weg richting de Himalaya's en de Mount Everest. We waren die avond al op tijd in
het hotel, maar Phurbu raadde ons ook aan om op tijd te gaan slapen, omdat in het Mt Everest camp het slapen waarschijnlijk minder zou zijn..
En dan rij je de volgende dag opeens over drie verschillende passen van verschillende hoogtes met het geweldige uitzicht op de Himalaya's,
die ook voor een groot gedeelte in Nepal liggen. Ook hier hadden we ook weer enorm veel geluk met het weer, het was zo helder. Zo gaaf om te zien joh! Zo hoog en zo mooi met zo'n strakblauwe lucht.
Het was weer een lange dag in de auto, maar met zulk uitzicht is dit echt geen straf! Aan het eind van de dag kwamen we dan aan bij de Mount Everest.. wat was het hier koud! Omdat we zo hoog waren,
stond er een enorm gure wind. Hierdoor was zelfs het maken van foto's nog een lastige klus zonder handschoenen.. haha! Maar het is gelukt! De mount Everest wordt trouwens maar een paar maanden per
jaar beklommen, de zomermaanden. Hierbuiten is het gewoon veel te koud.
Bij het basecamp ligt ook een klooster, het Rongbuk klooster. Dit is het hoogste klooster ter wereld. Bijzonder van dit klooster was, dat
hier ook nonnen woonden. Vanuit het klooster hadden we goed zicht op de Mt Everest tijdens de zonsondergang.
'S zomers slapen ze in tenten bij het Mt Everest Basecamp, maar wij sliepen in het guesthouse.... nu weet ik niet wat veel beter was, want
oooooo wat was het koud!
Gelukkig konden we onze handen goed warmhouden door onze warmhoudkussentjes --> zie foto!! Haha. Dit was echt een geweldige uitvinding,
want deze kussentjes waren binnen 15 min weer opgeladen! Uiteraard met een stopcontact in de buurt... wij sleepten deze dingen dan ook overal mee naar toe.. Andere groepen waren bijna jaloers op
ons.
En toen was het tijd om te gaan slapen.. Phurbu was onze held! Omdat wij maar een kleine groep hadden, had hij de kamers met elektrische
deken gekregen ! Ik denk dat ik hierdoor nog wel even iets heb geslapen. Toen ik 's ochtends wakker werd, was m'n fles water gewoon bevroren.. Door de kou en de hoogte was heel onze groep niet zo
lekker. Ik voelde me alsof ik een kater had; hoofdpijn en misselijk... hier waren de tourguides ook weer goed op voorbereid, want ze hadden zelfs extra zuurstof bij zich. Gelukkig was dit bij ons
niet nodig en knapten wij allemaal op zodra we verder naar beneden reden. Dit was maar goed ook, want misselijk zijn met allemaal haarspeldbochten is geen pretje! Deze dag bestond eigenlijk uit een
soort van opknap-dag. Op het gemakje terug rijden richting Shigatse. Hier waren we ook allemaal wel aan toe! Die kou vreet veel energie.. onderweg kwamen we enorm veel Yaks tegen. Dit zijn een
soort van koe/buffels. De Tibetanen gebruiken alles van de Yak ze eten het vlees, drinken de melk, maken kaas/boter en de gebruiken de huid om kleding van te maken. Ze drinken zelfs veel Yak-tea.
Dan gooien ze een hele klont boter in de thee.. en uuhhh nee dit is niet lekker! Maar zo blijven de Tibetanen warm en krijgen ze energie binnen.
En toen was het alweer tijd om terug te reizen richting Lhasa. Met uiteraard weer een aantal heel mooie stops onderweg.
Zo hebben we nog het laatste klooster bezocht; Tashilumpo. In het dorp hier hebben we de 'old town' bezocht. Hier wonen de Tibetanen nog op
de traditionele manier. Door heel Tibet zie je trouwens overal de gekleurde vlaggen. De Tibetanen vervangen die elk jaar en elke kleur geeft geluk in de liefde, vruchtbaarheid, gezondheid etc. Het
vaak overal een behoorlijke kleurrijke bedoening. Vanuit de Old town zijn we doorgereden naar de een groot stuwmeer. Dit water was zo helder. Vanuit de verschillende gletsjers o.a. Kharola Gletsjer
komt het water hier terecht en zo wordt ook een groot gedeelte van de stroomvoorziening in Tibet opgewerkt.
Grappig dat Phurbu hier ook een 'sky toilet' had geregeld. Maar wel eentje met het mooiste uitzicht!!
Na het stuwmeer zijn we nog gestopt bij Yambrok lake, dit is het heiligste water in Tibet. Hier zag je ook weer veel pelgrims. Ook zijn we
nog gestopt bij de Kharola Gletsjer. Zonde van deze gletsjer is dat ze hier een aantal jaren geleden een film hebben genomen. Voor deze film hebben ze explosies een hoop ijs verwijderd van de
gletsjer.
De tibettour hebben we met de hele groep afgesloten in The Tibetan Family Kitchen. Een Tibetaanse familie kookt dan voor je in hun eigen
keuken. Dit was erg leuk, lekker en gezellig!
Ik had voor mijn volgende bestemming een treinreis geboekt... Lhasa - Beijing (Peking) , hoogste treinrails ter wereld, duur 40 uur, 2
nachten, ruim 3500 km....
Mijn trein zou pas vertrekken om 15.30u dus ik had nog de hele ochtend. Deze ochtend was snel gevuld; lekkere Tibetaanse massage,
overlevingspakket kopen voor in de trein, tas pakken en toen richting het treinstation.
Ik had een grappig slaapcabinetje met drie andere Chinezen. De reis was eigenlijk wel prima; bed was prima, ik had genoeg eten en drinken,
uitzicht was mooi en deze treinen rijden gewoon op tijd. Exact 40 uur later kwam in aan in een besneeuwd Beijing.
Toch denk ik niet dat ik zo'n treinreis de volgende keer weer zou boeken. Ook al had in een non-smoking slaapcabine, de rooklucht was echt in
heel de trein. De non-smoking-signs ook trouwens, maar Chinezen hebben geen regels. Dit vond ik erg teleurstellend, want ik heb echt een hekel aan de lucht van sigaretten... Maarja niets aan te
doen! En mijn roomies waren erg behulpzaam met alles o.a. het invullen van een passagiersformulier, compleet in het Chinees :) Trouwens bijna alles Chinezen zijn erg behulpzaam! Groot
pluspunt!!
Jeetje wat is dit weer een verhaal geworden... maar wat is Tibet ook bijzonder!
Ik denk dat als ik terug ben dat ik zeker weer de film 'Zeven years in Tibet' wil zien. Ben benieuwd of ik dan dingen herken...
Maar nu staan de volgende steden op het programma; Beijng, Shanghaj en Hong Kong!
Zà i jià n!!!
Inge